Oneindigheid
bevindt zich
in mij
omdat U
daar woont.

Noch tijd,
noch ruimte
zijn uw pasvorm.

U bent een nu
dat zo oneindig is,
dat het woord ‘altijd’,
beter is
om het te hebben
over het nu in U.

U hanteert
een onmiddellijkheid
die ik als mens niet ken.
Wij verschillen zo sterk.

Ik wacht.
U bent.
Als ik stop
met wachten op U
kan ik pas zien
dat U er al was.
Erik Galle, Alles wat blijft, verandert. Een kunstzinnig overleg met God, Halewijn/Adveniat, p. 46 – 47